statecznie — statecznieej przysłów. od stateczny a) w zn. 1: Postępować statecznie. Mówić statecznie. Młodzieniec zachowujący się statecznie. Gęsi kroczyły statecznie. b) w zn. 2: Typ statku, łodzi utrzymujący się statecznie na wodzie w trudnych warunkach … Słownik języka polskiego
kroczyć — ndk VIb, kroczyćczę, kroczyćczysz, krocz, kroczyćczył «iść, zwłaszcza wolno, dużymi krokami, z powagą, dostojnie; stąpać» Kroczyć powoli, statecznie. Kroczyć na czele pochodu. przen. «dążyć do czegoś; starać się coś osiągnąć» Kroczyć do dobrobytu … Słownik języka polskiego
kroczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, kroczyćczę, kroczyćczy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} iść wolno dużymi krokami; stąpać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kroczyć dostojnie, statecznie, z powagą, ociężale. Kroczyć na czele… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyszumieć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIb, wyszumieć sięmię się, wyszumieć sięmi się, wyszumieć sięmiał się, wyszumieć sięmieli się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} prowadząc bardzo aktywne życie, rozładować nadmiar energii : {{/stl 7}}{{stl 10}}W młodości… … Langenscheidt Polski wyjaśnień